به تعویق انداختن کارها و راهکارهایی برای مقابله با آن
به تعویق انداختن کارها و راهکارهایی برای مقابله با آن
اهمال کاری چیست؟
به بیان ساده، اهمال کاری به این معنی است که تنبلی و سستی را جایگزین کارهای مهمی که باید انجام دهیم، می‌کنیم و زمان خود را صرف انجام کارهایی می‌کنیم که سود و منفعت کمی برای ما دارند.
اهمیت یادگیری دلایل اهمال کاری
بدون شک دنبال کردن اهداف و انجام کارها و فعالیت‌هایی که ما را به اهداف‌مان می‌رسانند، بسیار سخت‌تر از تسلیم شدن و درجا زدن است. اما لازم است بدانیم که منافع رسیدن به اهداف برای ما چندین برابر بیشتر از سختی‌ها و چالش‌هایی است که در مسیر با آنها مواجه می‌شویم.
با یادگیری دلایل تنبلی و تعلل در کارها و پرداختن به کارهایی برای رفع کردن‌شان می‌توانیم:
- در زندگی فردی و اجتماعی خود به رضایت‌مندی برسیم،
- اشتیاق و هیجان خود را برای انجام کارها بیشتر کنیم،
- مورد اعتماد اطرافیان‌مان قرار بگیریم،
- به اهداف و خواسته‌هایی که در زندگی داریم، برسیم،
- از تمام فرصت‌ها استفاده کنیم،
- از سکون و درجا زدن دوری کنیم،
- کارهای‌مان را آگاهانه و با تمرکز کافی انجام دهیم،
- ارتباط مؤثر و صحیحی با دیگران برقرار کنیم،
- و از همه مهم‌تر با ظرفیت‌ها، توانایی‌ها، ترس‌ها و خواسته‌های خود آشنا شویم.
عواقب طفره رفتن و به تعویق انداختن کارها
اگر یک فرد در یک مدت زمان طولانی کارهایش را به تعویق بیاندازد و از انجام آنها طفره برود دچار آسیب هایی می شود که در ادامه تیتروار به آن ها اشاره می شود:
- افزایش اضطراب
- از دست دادن فرصت‌ها
- نرسیدن به اهداف
- رفتار خشونت آمیز با اطرافیان
- کاهش اعتماد به نفس
- افزایش ناامیدی
- انتقال ناراحتی و استرس به اطرافیان
- تصمیم گیری ضعیف
- لطمه به اعتبار فردی
- افزایش بیماری های روان تنی (سایکوسوماتیک)
- عدم لذت واقعی از تفریحات روزمره
- نارضایتی کارفرما و درنهایت از دست دادن شغل
- بوجود آمدن مشکلات عدیده در زندگی زناشویی
دلایل به تعویق انداختن کارها:
تاثیر منفی تکنولوژی
اشباع اطلاعات: با رشد روزافزون فناوری و دسترسی آسان به اطلاعات، ممکن است افراد در گرفتن تصمیمات با اشباع اطلاعاتی مواجه شوند که منجر به تاخیر در اتخاذ تصمیمات مهم می‌شود. منظور از اشباع اطلاعات آن است که در مورد هر موضوع آنقدر اطلاعات زیادی وجود دارد که نتیجه‌گیری و تصمیم‌گیری را سخت‌تر می‌کند.
وابستگی به تکنولوژی: وابستگی زیاد به تکنولوژی می‌تواند باعث از بین رفتن مهارت‌های اساسی مانند تصمیم‌گیری و حل مسائل شود که در نتیجه باعث به تعویق انداختن کارها می‌شود.
۲. کمبود انگیزه
نبود اهداف مشخص: هنگامی که اهداف شخصی یا سازمانی به درستی تعیین نشوند، افراد ممکن است انگیزه کافی برای انجام کارها را نداشته باشند و این موضوع می‌تواند به تاخیر انجام کارها منجر شود. بسیاری از افراد در محل کار دقیقا نمی‌دانند دنبال چه چیزی هستند و باید به کدام هدف برسند. همین موضوع باعث می‌شود انگیزه کمی برای اتمام کارها داشته باشند.
خستگی و تخلیه احساسی: خستگی و احساس تخلیه احساسی می‌تواند باعث کاهش انگیزه و اشتیاق در انجام وظایف شود، که نتیجه‌اش به تاخیر کشیده شدن پروژه‌ها خواهد بود. اگر به‌اندازه کافی از زندگی لذت نبریم، احساسات ما مانع انجام کارهای سخت می‌شود.
۳. ضعف در مدیریت زمان
نبود برنامه‌ریزی مناسب: عدم برنامه‌ریزی و مدیریت نامناسب زمان می‌تواند باعث تاخیر در انجام کارها شود و به تبع آن، کارها به پایان نخواهند رسید. گاهی در تخمین زمان انجام کارها اشتباه می‌کنیم و کار را ساده‌تر از چیری که هست تصور می‌کنیم. همین باعث می‌شود وقتی کاری زود تمام نمی‌شود، احساس می‌کنیم مشکلی وجود دارد و آن را ادامه نمی‌دهیم.
اولویت‌بندی اشتباه: ناتوانی در تشخیص اولویت‌ها و انجام کارهای مهم، می‌تواند منجر به تاخیر در انجام پروژه‌ها شود. هیچ‌گاه نمی‌رسیم همه کارها را به پایان برسانیم. چالش اصلی ما آن است که حداقل کارهای مهم را به پایان برسانیم. اگر در این موضوع دچار مشکل هستید، توصیه می‌کنیم خلاصه کتاب آن یک چیز را حتما مطالعه کنید.
۴. ترس از شکست
ترس از شکست می‌تواند باعث ارتکاب به تعویق انداختن کارها شود، زیرا افراد ممکن است از انجام کارها خودداری کنند تا از مواجهه با شکست جلوگیری کنند. اگر قبول کنیم اغلب ایده‌هایی که اجرا می‌شود با شکست مواجه می‌شود و این موضوعی طبیعی است، ترس از شکست کمتر می‌شود.
۵. نتیجه‌گرایی
نتیجه‌گرایی یا تمرکز بیش از حد بر نتیجه نهایی می‌تواند باعث از دست دادن انگیزه برای انجام مراحل میانی کارها شود، که این موضوع باعث ادامه ندادن کارها می‌شود. مثلا شخص تمرکزش فقط بر رساندن فالوئرهای اینستاگرام به عددی خاص است. پس از مدتی وقتی به این هدف نمی‌رسد، فعالیت را متوقف می‌کند.
۶. انعطاف‌پذیری کم
نداشتن انعطاف‌پذیری در مواجهه با تغییرات و شرایط جدید می‌تواند باعث تاخیر در انجام کارها شود، زیرا افراد به تغییر و تطابق با موقعیت جدید عادت ندارند.
۷. کمبود تجربه
اکتساب تجربه لازم برای انجام کارها می‌تواند زمان‌بر باشد. تجربه کم باعث می‌شود مشکلات احتمالی پیش‌بینی نشود. همچنین شاید دیدگاه‌های غیرواقع‌بینانه‌ای ایجاد شود که باعث می‌شود پیشروی کار کند یا متوقف شود.
راهکارها:
کارتان را به بخش‌های کوچک‌تر تقسیم کنید
یکی از دلایلی که باعث می‌شود کارها را به زمان دیگری موکول کنیم این است که به صورت ناخودآگاه تصور می‌کنیم که کار برای ما بیش از اندازه حجیم است. پیشنهاد می‌کنیم کار اصلی را به بخش‌های کوچک‌تر تقسیم کرده و به صورت مجزا روی هر مرحله تمرکز کنید. اگر مشکل برطرف نشد، باید این کار را ادامه دهید و بخش‌ها را کوچک‌تر کنید. به زودی متوجه می‌شوید وظیفه‌ای که به عهده دارید، ساده‌تر از چیزی است که تصور میکنید و ترجیح می‌دهید که بلافاصله کار را تمام کنید.
برای مثال نویسندگی را در نظر بگیرید. نوشتن کتاب در مجموع یک پروژه‌ی بزرگ است که می‌تواند بسیار سنگین و حجیم باشد. اما اگر آن را به مراحل مختلف مثل ۱) تحقیق، ۲) تصمیم گیری برای موضوع، ۳) ایجاد طرح کلی، ۴) طراحی محتوا، ۵) نوشتن فصل‌های ۱ تا ۱۰، ۶) اصلاح و غیره تقسیم کنید، متوجه می‌شوید که همه چیز قابل کنترل است. سپس می‌توانید روی مراحل ضروری تمرکز کنید و بدون فکرکردن به مراحل دیگر، آن را به بهترین شکل انجام دهید. پس از پایان هر مرحله می‌توانید به سراغ مرحله‌ی بعدی بروید.
۲. محیط پیرامون خود را تغییر دهید
محیط‌های مختلف تأثیرات متفاوتی بر میزان بهره وری ما دارند. به میز کار و اتاق خود نگاه کنید. این محیط شما را به کارکردن ترغیب می‌کند یا اینکه باعث خواب آلودگی می‌شود؟ اگر حالت دوم درست باشد، پس بهتر است محیط کار خود را تغییر دهید. فراموش نکنید محیطی که قبلا در شما ایجاد انگیزه می‌کرد، احتمالا پس از چند مدت چنین تأثیری نخواهد داشت. در این صورت، زمان آن رسیده که محیط اطراف خود را کمی تغییر دهید.
۳. یک جدول زمانی جزئی با ضرب‌الاجل‌های مشخص طراحی کنید
اگر فقط یک ضرب‌الاجل برای تحویل کار داشته باشید، به راحتی دچار عادت اشتباه به تعویق انداختن کارها می‌شوید. در این حالت احساس می‌کنیم که وقت کافی داریم و کار را به زمان دیگری موکول می‌کنیم.
همان‌طور که در بالا اشاره شد، پروژه‌ای که در دست دارید را به بخش‌های کوچک‌تر تقسیم کنید؛ سپس یک جدول زمانی کلی طراحی کنید که مهلت پایانی هرکدام از مراحل با جزئیات در آن مشخص شده باشد. به این ترتیب می‌دانید که برای هرکدام از وظایف، یک مهلت مشخص دارید که باید در همان تاریخ انجام شود. این جدول زمانی باید تا اندازه‌ای برنامه ریزی شده باشد که اگر یکی از کارها را به‌موقع انجام ندهید، تمامی مراحل دیگر را تحت تأثیر قرار بدهد. با این روش، حالت ضروری برای انجام کار نیز ایجاد می‌شود. می‌توانید بسته به حجم پروژه، آن را در بخش‌های ماهانه، هفتگی و سپس روزانه تقسیم کنید.
۴. تعلل‌های کوتاه و بلندمدت را کنار بگذارید
اگر بیش از اندازه دچار این عادت اشتباه هستید، احتمالا به این دلیل است که به تعویق انداختن کارها را برای خودتان آسان کرده‌اید. به بیان دیگر، زمان ارزشمند را با کارهای دیگر هدر می‌دهید. می‌توانید لیست صفحات بوکمارک شده در مرورگر را به پوشه‌ی دیگری انتقال دهید که دسترسی آسانی نداشته باشد. سیستم هشدار یا نوتیفیکیشن اتوماتیک در ایمیل را غیرفعال کنید. از تمام حواس‌پرتی‌های محیط اطراف خلاص شوید. برخی افراد حتی ترجیح می‌دهند حساب کاربری خود را در شبکه‌های اجتماعی، حذف یا غیرفعال کنند. بهتر است برای غلبه بر این عادت اشتباه، رفتارهایمان را آگاهانه و از روی اختیار انتخاب کنیم تا اینکه با روش‌های خودمختار، این عادت را بی‌اثر و متوقف کنیم. در هر صورت اگر احساس میکنید کارهایی مثل حذف‌کردن حساب کاربری ضروری است، این کار را انجام دهید.
۵. با افرادی معاشرت کنید که انگیزه‌ی لازم را در شما ایجاد می‌کنند
بدون شک اگر ده دقیقه با افرادی مثل «بیل گیتس» و «استیو جابز» صحبت کنید، حتما انگیزه‌ی لازم برای کارکردن را پیدا خواهید کرد. افرادی که با آنها معاشرت می‌کنیم بر رفتارهایمان تأثیر می‌گذارند. قطعا نمی‌توانیم به «بیل گیتس» و «استیو جابز» دسترسی داشته باشیم، اما این ویژگی در هر حالتی قابل اجراست. از میان دوستان، خانواده، همکارها و غیره، با افرادی معاشرت کنید که انگیزه و نیروی محرکه‌ی لازم را ایجاد می‌کنند؛ این افراد معمولا سخت کوشی بیشتری دارند. به‌زودی متوجه می‌شوید که روحیه و انرژی آنها به شما نیز منتقل شده است.
۶. دوست پیدا کنید
پیداکردن دوست و همراه باعث می‌شود که روند کار سرگرم‌کننده شود. بهتر است این همراه نیز اهداف مخصوص به خود را داشته باشد. بدین ترتیب هر دوی شما در مقابل اهداف و برنامه‌های یکدیگر مسئول و پاسخگو خواهید بود. اهداف شما الزاما نباید مشابه باشند؛ هرچند که در صورت تشابه اهداف می‌توانید چیزهای بیشتری از یکدیگر یاد بگیرید.
۷. با دیگران درباره‌ی اهداف‌تان گفتگو کنید
بازگوکردن اهداف با اطرافیان تأثیری مشابه حالت شماره ۶ دارد. با دوستان، همکارها، خانواده و آشنایان درباره‌ی پروژه‌هایتان حرف بزنید. بدین ترتیب هر زمان که با آنها ملاقات میکنید، کنجکاو می‌شوند که درباره‌ی وضعیت پروژه پرس‌وجو کنند. برای مثال اگر پروژه‌هایی که در دست دارید را در بلاگ شخصی، توییتر و فیسبوک به اشتراک بگذارید، دوستان‌تان جویای روند پیشرفت آنها می‌شوند. به این ترتیب، در مقابل برنامه‌های خود مسئول و پاسخگو خواهید بود.
۸. به دنبال کسانی باشید که قبلا به چیزی که می‌خواهید دست پیدا کرده‌اند
می‌خواهید به چه چیزی دست پیدا کنید؟ چه کسانی قبلا به چیزی که شما در حال حاضر می‌خواهید، دست یافته‌اند؟ به دنبال این افراد باشید و با آنها ارتباط برقرار کنید. برقراری ارتباط با این افراد به شما نشان می‌دهد اهدافی که انتخاب کرده‌اید، دست‌یافتنی هستند؛ تنها کافیست عمل کنید. این روش یکی از بهترین محرک‌ها برای اقدام و عمل است.
۹.شروع کردن نقطه ای از کار
فقط شروع کنید! اصلاً مهم نیست از کجا و چه میزان؟ فقط باید شروع کرد. بیشتر به تعویق انداختن کارها به این علت است که هنوز شروع نکرده اید. به همین خاطر همه فعالیت ها قبل از شروع تاریک، مبهم و نامشخص است. بنابراین احتمالاً به محضی که اولین قدم را برای شروع کارتان بردارید طفره رفتن را کنار می گذارید.
روان شناسی به تعویق انداختن کارها
اشتیاه رایجی که در رابطه با تحلیل به تعویق انداختن کارها وجود دارد این است که این مساله را به تنبل بودن آدم ها نسبت می دهند. در حالی که روان شناسان دیدگاه دیگری نسبت به این موضوع مطرح می کنند که در ادامه سعی می شود به طور خلاصه مروری بر این نگرش داشته باشیم:
روان شناسان معتقد هستند که تنبلی و به تعویق یا پشت گوش انداختن کارها دو موضوع کاملاً جداگانه می باشد. در حقیقت تنبلی آدم ها از بی مسئولیت بودن آن ها سرچشمه می گیرد اما به تعویق یا پشت گوش انداختن کارها یک خطای محاسباتی می باشد.
منبع: مدیرسبز
تهیه و تنظیم: گروه تحقیقاتی ثروت تفکر
دیدگاهتان را بنویسید